MUCHOMORKI

WRZESIEŃ– „MUCHOMORKI”

 

Tematyka kompleksowa na miesiąc wrzesień:

 

WSPOMNIENIA Z WAKACJI

POZNAJMY SIĘ

W NASZYM PRZEDSZKOLU

JESTEŚMY PODOBNI, JESTEŚMY RÓŻNI

BEZPIECZNI NA DRODZE

 

Zamierzenia wychowawczo - dydaktyczne

- rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat

- doskonalenie umiejętności słuchania ze zrozumieniem

- nawiązywanie relacji rówieśniczych

- doskonalenie umiejętności nazywania części ciała

- doskonalenie orientacji w schemacie ciała

- integrowanie grupy

- doskonalenie umiejętności przeliczania

- poznanie miejsc w sali

- poznanie sposobów na mieszanie kolorów

- rozwijanie sprawności motoryki małej

- formułowanie zasad panujących w przedszkolu

- rozwijanie słuchu muzycznego

- rozwijanie samodzielności

- kształtowanie zmysłu wzroku i dotyku

- poznanie wybranych znaków drogowych

- zapoznanie z zawodami bezpieczeństwa

- doskonalenie umiejętności nazywania figur geometrycznych

- rozwijanie sprawności fizycznej i manualnej

- rozwijanie wrażliwości na potrzeby innych dzieci

 

 

PIOSENKI:

 

„Bo w przedszkolu”

Budzik rano woła mnie

- Dzyń, dzyń, dzyń – nowy dzień!

Niecierpliwie tupie but:

- Ruszać czas: tup, tup.

 

Ref.: Bo w przedszkolu czeka nasza pani,

Już od progu z uśmiechem nas wita,

Z nami śpiewa i z nami się bawi,

I o wszystko ją można zapytać. x2

 

- Do przedszkola spiesz się, spiesz,

Hau, hau, hau prosi pies.

Kotek mruczy: - Ja bym chciał,

Z Tobą iść, miau, miau.

 

Ref.: Bo w przedszkolu czeka nasza pani,

Już od progu z uśmiechem nas wita,

Z nami śpiewa i z nami się bawi,

I o wszystko ją można zapytać. x2

 

„Spaceruję, spaceruję”

Spaceruję, spaceruję,

Raz, dwa, stop! Raz, dwa, stop!

Biegam, biegam, biegam.

Biegam, biegam, biegam.

Hop, hop, hop!

Hop, hop, hop!

 

WIERSZYKI

„Dziwny pies”

Jeden, dwa,

jeden, dwa,

pewna pani

miała psa.

Trzy i cztery,

trzy i cztery,

pies ten dziwne

miał maniery.

Pięć i sześć,

pięć i sześć,

wcale lodów

nie chciał jeść.

Siedem, osiem,

siedem, osiem,

wciąż o kości

tylko prosił.

Dziewięć, dziesięć,

dziewięć, dziesięć,

kto z nas kości

mu przyniesie?

Może ja?

Może ty?

Licz od nowa -

raz, dwa, trzy...

 

„Pociąg”’

Ustawiamy się gęsiego,

Łapiemy jeden drugiego.

Wołamy głośno: uuuu!

I pociąg rusza: ciuch…

 

Światło zielone! Idziemy …

Światło czerwone! Stajemy!

Zielone… Czerwone…

Zielone… Czerwone…

Zielone… Czerwone…

 

Wszyscy tworzymy stonogę

I dalej ruszamy w drogę.

Jeden krok do przodu

I stajemy znowu.

 

A teraz, stojąc gęsiego,

Łapiemy jeden drugiego

I razem siadamy,

Sąsiada puszczamy

Sąsiada puszczamy.