KACZUSZKI

BLOKI TEMATYCZNE
na miesiąc
LISTOPAD

I. Jesienna muzyka
II. Polska – moja Ojczyzna
III. Ciepło i miło
IV. Na starej fotografii
V. Poznajemy urządzenia elektryczne

CELE DYDAKTYCZNO -WYCHOWAWCZE:

Wdrażanie do ubierania się zgodnie z porą roku.
Rozwijane sprawności manualnej podczas przewlekania sznurówki przez dziurki, zapinanie guzików.
Kształtowanie umiejętności prawidłowego, samodzielnego nakładania butów i ubrań wierzchnich.
Rozwijanie sprawności manualnej podczas klejenia, lepienia.
Rozwijanie sprawności w posługiwaniu się nożyczkami – próby cięcia po linii prostej.
Zachęcanie do zabaw na świeżym powietrzu jako warunku zdrowia 
i odporności.
Zwracanie uwagi na zmiany zachodzące w środowisku przyrodniczym  w związku ze zmianą pory roku.
Zapamiętanie cech typowych dla późnej jesieni: szarugi jesienne, słota.
Wdrażanie do bezpiecznej zabawy z wykorzystaniem sprzętu jordanowskiego  w ogrodzie przedszkolnym.
Rozwijanie umiejętności klasyfikowania według dwóch cech, przeliczania oraz porządkowania zbiorów.
Rozwijanie analizy i syntezy słuchowej sylabowej; wyodrębnianie pierwszej sylaby; łączenie nazw zaczynających się taką samą sylabą, przeliczanie sylab   w wyrazach.
Kształcenie umiejętności uważnego słuchania utworów literackich.
Kształtowanie umiejętności globalnego czytania wyrazów: mama, tata
Nauka piosenek i pląsów.
Wdrażanie do udziału w zabawach muzyczno-rytmicznych przy piosenkach znanych dzieciom.
Rozbudzanie ciekawości poznawczej – poznanie zawodów krawca, szewca, malarza, ich roli w życiu społecznym.
Budzenie zainteresowania zabytkami lokalnymi (pomnikami).
Rozwijanie postawy szacunku do innych osób – dzieci i dorosłych;
Wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych w sytuacjach wymagających przeproszenia i przyjęcia konsekwencji swojego zachowania.
Zachęcanie do szukania wsparcia w sytuacjach dla dziecka trudnych.
Wdrażanie do panowania nad emocjami, zwłaszcza trudnym
 

PIOSENKI WIERSZYKI

„Moja wesoła rodzinka”
sł. Stanisław Karaszewski, muz. Tomasz Strąk

1. My rodzinę dobrą mamy,
zawsze razem się trzymamy.
9I choć czasem czas nas goni,
my jak palce jednej dłoni.
Ref.: Mama, tata, siostra, brat
i ja – to mój mały świat.
Dużo słońca, czasem grad,
to wesoły jest mój świat.
2. Mama zawsze kocha czule,
ja do mamy się przytulę.
Tato kocha, lecz inaczej,
uspokaja, kiedy płaczę.
Ref.: Mama, tata…
3. Gdy napsocę i nabroję,
siedzę w kącie, bo się boję.
Tata skarci, pożałuje,
a mamusia pocałuje.
Ref.: Mama, tata…
4. Kiedy nie ma taty, mamy,
wszyscy sobie pomagamy.
I choć sprzątać nie ma komu,
jest wesoło w naszym domu.
Ref.: Mama, tata…

Władysław Bełza
Katechizm polskiego dziecka

— Kto ty jesteś?
 — Polak mały.
— Jaki znak twój?
 — Orzeł biały.
— Gdzie ty mieszkasz?
 — Między swemi.
— W jakim kraju?
 — W polskiej ziemi.
— Czym ta ziemia?
 — Mą Ojczyzną.
— Czym zdobyta?
 — Krwią i blizną.
— Czy ją kochasz?
 — Kocham szczerze.
— A w co wierzysz?
 — W Polskę wierzę.

Wiersza H. Ożogowskiej 
„Krawcowa”

Kto sukienkę uszył Hani?
Kto przerobił ten kaftanik?
Kto paltocik zreperował?
Wiemy! Wiemy! To krawcowa!
Ma dwie ręce pracowite,
ma żelazko, naparsteczek,
ma szufladę pełną nitek,
szpilek, igieł i szpuleczek.
Nożyczkami ciachu, ciachu!
Na maszynie tur,tur,tur!
Chodźmy do niej, dostaniemy
pstrych gałganków cały wór!